عسل طبیعی گشنیز عسلی معطر و اشتها آور بوده که دارای خواص بی‌شماری است که در زیر به آن اشاره می‌کنیم:

• - تقویت کننده معده و دستگاه گوارش
• - خلط آور
• - درمان عفونت‌های دستگاه ادراری
• - مفید برای زنان به ویژه در دوره عادت ماهیانه
• - تسکین درد دندان
• - افزایش دهنده شیر مادران شیرده
• - رفع خستگی و تقویت اعصاب
• - رفع سوء هاضمه
• - باد شکن
• - مفید برای بیمارهای عفونی مانند: سرخک و آبله
• - مفید برای سرماخوردگی و سرفه‌های تحریکی
• - مسکن و آرام بخش به خصوص در زمان استرس و کم خوابی
• - دفع سموم بدن
• - برای اسپاسم ماهیچه ای سودمند است
• - مفید برای آفت دهان و تسکین درد دهان و نیز کاهش دهنده‌ی تب‌های رماتیسمی
• - تقویت لثه
• - تنگی نفس
• - مسکن صفرا
• - ضد سرطان و ضد عفونی کنندگی دستگاه گوارش
• - خاصیت مفرح و آرام بخشی
• - مقوی قلب و مغز
• - برای جلوگیری از ناراحتی‌های روده مفید است.
• - مفید برای تقویت حافظه
• - مفید برای ضعف جنسی و تقویت حال عمومی بدن
• - استفاده از ماسک عسل و گشنیز برای رفع خستگی پوست و شادابی آن بسیار موثر است.
• - به‌دلیل خاصیت ضد عفونی کنندگی در درمان جوش صورت نیز مفید است.

از بارزترین خواص عسل گشنیز می‌توان به خاصیت آنتی باکتریایی این ماده اشاره کرده که از قدیم در طب سنتی از این عسل برای درمان بیماری‌های عفونی استفاده می شده است.

روش‌های مختلفی برای مصرف عسل وجود دارد که بهترین آنها برای تاثیرگذاری و جذب کامل و بهتر و سریع تر این دو روش ساده هستند؛
روش اول: یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی را در مقداری آب با دمای معمول حل کرده (توجه کنید که عسل با آب خنک یا خیلی سرد حل نمی‌شود) و کمی آبلیموی تازه و یکی از عرقیات مفرح (گلاب، بیدمشک و بهارنارنج) نظیر گلاب را به آن اضافه کرده و میل کنید.
روش دوم: مصرف عسل مکیدن با لیسیدن ساده یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی به صورت تدریجی است چرا که فضای دهان به علاوه مویرگ‌های زیر زبان یکی از بهترین و سریع‌ترین ورودی‌های ریز مغذی‌ها در بدن هستند و جذب کاملی صورت خواهد گرفت.

-

رنگ و بوی عسل باید شکل طبیعی داشته باشد و نه تیره و نه روشن باشد، عسلی که کاملا کش بیاید طبیعی خواهد بود.

عسل طبیعی هیچ منع مصرف خاص و خطرناکی ندارد و برای همگان قابل استفاده بوده و مزایای بی‌شمار آن ضامن سلامت و طول عمر و کیفیت بالای زندگی خواهد بود ولی در این میان باید به یک نکته دقت کرد:

یک منع مصرف عمومی و مشخص برای کودکان زیر دو سال وجود دارد. دلیل این توصیه پزشکی وجود اسپور “باکتری کلستریدیوم بوتولینوم” در بعضی عسل‌ها است. دستگاه گوارش کودکان تا سن دو سالگی به طور کامل توسعه نیافته و به اندازه کافی اسیدی برای کشتن اسپورهایی که با مصرف عسل طبیعی وارد دستگاه گوارش می‌شوند ندارند.

از این رو این اسپورها در روده کودک رشد می‌کنند و باعث تولید سمی می‌شوند که سبب مسمومیت غذایی در نوزادان به نام بوتولیسم نوزاد می‌شود. البته اسپور این باکتری در موارد کمی از عسل‌ها مشاهده شده است و یک نوع مسمومیت غذایی نادر است.

عسل در طب سنتی جزو خوراکی‌های فرآوری شده طبقه بندی می‌شود. طبیعت آن گرم و خشک است و با توجه به مناطقی که در آن شکل می گیرد گرمی و خشکی آن متفاوت است.