گوشت مرغ سرشار از ویتامین‌هایی نظیر B6 (که در تولید گلبول‌های قرمز خون، تقویت سیستم ایمنی بدن و... نقش دارند)، مواد معدنی و پروتئین‌های لازم برای حفظ تراکم استخوان‌ها می‌باشد و در هر جا به عنوان غذایی اصلی قابل سرو است. چربی گوشت مرغ از دسته چربی‌های اشباع نشده است که کمک به کاهش کلسترول خون می‌کند.

یک وعده گوشت سینه مرغ نیز حدود 30 درصد از نیاز روزانه بدن به ویتامین B6 را تامین می‌کند. ویتامین B6 به ساخت سلول‌های جدید خونی، سوخت و ساز پروتئین و ساخت انتقال دهنده‌های عصبی در مغز کمک می‌کند. دریافت مقدار کافی از ویتامین‌های گروه B می‌تواند برای کاهش خطر بیماری‌های قلبی و عروقی مفید باشد، چون ویتامین‌های B هموسیستئین خون را پایین می‌آورند. میزان بالای هموسیستئین در خون می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را افزایش دهد. یک وعده گوشت سینه مرغ، می‌تواند کمتر از 10 درصد نیاز روزانه بدن به منیزیم و آهن را تامین کند. گوشت قرمز میزان آهن بیشتری در خود دارد.
 

نمی‌توان گفت یک قسمت از گوشت مرغ، بهتر و یک قسمت آن بدتر است اما از نظر تغذیه‌ای، گوشت سینه‌مرغ حاوی پروتئین بیشتر و چربی کمتری است بنابراین مصرف آن برای افرادی که می‌خواهند کالری کمتری در طول روز دریافت کنند، کسانی که چربی خون بالایی دارند و ورزشکاران، مناسب‌تر است. سینه مرغ 75 درصد کالری اش از پروتئین می‌باشد لذا سینه مرغ منبع خوب پروتئین می‌باشد.

برای پختن از روش و دمای مناسب پخت استفاده کنید. در طی سرخ کردن و کباب کردن مرغ سعی کنید پوست آن را حفظ کنید تا گوشت آن در هنگام کباب کردن نسوزد و یا در هنگام سرخ کردن سفت و خشک نشود ولی هنگام خوردن پوست را دور بریزید. در طی سوخاری کردن مرغ از فویل آلومینیوم استفاده کنید تا تقریباً به صورت هم‌زمان تمام قسمت‌های مرغ قهوه‌ای شود. برای سرخ کردن از گوشت طیور جوان استفاده کنید و برای پختن با آب (آبپز کردن) از گوشت طیور پیر استفاده نمایید تا گوشت آن ترد شود. چنان چه سن قطعه‌ی گوشت طیور را نشناختید هنگام پختن از دمای ملایم و روش آب‌پز استفاده کنید.

برای جلوگیری از بیش از حد پخته و خشک شدن مرغ، باید دمای پخت داخل گوشت به 73 درجه سانتی‌گراد برسد. پخت در این دما ضمن از بین رفتن بردن خطر وجود سالمونلا، از خشک شدن بافت گوشت نیز جلوگیری می‌کند.

به صورت تازه 72 ساعت در دمای 0 الی 4 درجه سانتی گراد  ،  پس از انجماد 12 ماه در دمای 18- درجه سانتی گراد.                                                           

پوست مرغ هم یکی از عوامل شناخت گوشت خوب است. پوست مرغ باید به طور یکنواخت روی گوشت کشیده شده باشد و پارگی یا علائم غیرمعمول نداشته باشد. رنگ پوست مرغ باید یکنواخت و روشن باشد و زیر پوست آن نباید اثر خونریزی دیده شود.

حتما تاریخ تولید و انقضا را هم روی بسته بندی ببینید و بعد از این که مطمئن شدید گوشت سالم است آن را بخرید.

گوشت مرغ باید کاملا سفید رنگ باشد. ران مرغ معمولا کمی به صورتی نزدیک می‌شود و رنگ آن سفید روشن باشد. هرچه رنگ گوشت تیره تر باشد نشان می‌دهد که گوشت کهنه است. هر رنگ غیرعادی گوشت می‌تواند در نتیجه بیماری باشد.

گوشت مرغ باید عاری از هر گونه ضربه، رنگ و بوی غیرطبیعی باشد و در موقع خرید به تاریخ تولید و انقضای آن توجه نمایید.

-