مناسب برای بیماری‌های گوارشی و دیابت، از بین برنده عفونت‌های دستگاه گوارش، تقویت کننده عمومی بدن و مقوی معده، درمان بیماری‌های روده، بسیار مفید برای کلیه و کبد، بهبود روند تنفس، مناسب برای کم خونی، کاهش دهنده قند خون، تصفیه کننده خون، درمان دردهای مفصلی و کمر درد و رفع قلنج‌های نفریتی و آدم‌ها.  

یکی از عسل‌های خاص درمانی، عسل زول می‌باشد که دارای خواص دارویی فراوانی است. عمدتا” طبع این عسل کاملا” گرم است و برای افرادی که دارای سردی مزاج هستند کاملا” مناسب می‌باشد.

عسل زول یا بوقناق تأثیر مستقیم بر فعالیت های آنزیمی کبد داشته و برای پاک سازی کبد از سموم و بازکردن مجاری کبدی مفید هستند. تحقیقات نشان می دهد که مصرف مداوم محصولات و مشتقات گیاه زول که سرآمد آنها عسل زول می باشد بدون آسیب رساندن به هپاتوسیت ها، باعث کاهش غلظت کلسترول تام و کلسترول غیر HDL می گردد.

عسل زول عملکردی شبه انسولینی دارد و غدد پانکراس را تنظیم می‌کند. به علاوه با افزایش انسولین و فعال کردن لوزالمعده سبب کاهش قند خون می‌شود که در درمان دیابت بسیار موثر عمل می‌کند. اثرات معجزه آسای عسل زول در دراز مدت می‌تواند برای بیماران دیابتی که گستره سنی آن‌ها از کودکی تا کهنسالی است و غالبا” با این بیماری به صورت کنترلی برخورد می‌کنند بسیار چشمگیر میاشد.

روش‌های مختلفی برای مصرف عسل وجود دارد که بهترین آنها برای تاثیرگذاری و جذب کامل و بهتر و سریع تر این دو روش ساده هستند؛
روش اول: یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی را در مقداری آب با دمای معمول حل کرده (توجه کنید که عسل با آب خنک یا خیلی سرد حل نمی‌شود) و کمی آبلیموی تازه و یکی از عرقیات مفرح (گلاب، بیدمشک و بهارنارنج) نظیر گلاب را به آن اضافه کرده و میل کنید.
روش ساده دوم مصرف عسل مکیدن با لیسیدن ساده یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی به صورت تدریجی است چرا که فضای دهان به علاوه مویرگ‌های زیر زبان یکی از بهترین و سریع‌ترین ورودی‌های ریز مغذی‌ها در بدن هستند و جذب کاملی صورت خواهد گرفت.

-

رنگ و بوی عسل باید شکل طبیعی داشته باشد و نه تیره و نه روشن باشد، عسلی که کاملا کش بیاید طبیعی خواهد بود.

عسل طبیعی هیچ منع مصرف خاص و خطرناکی ندارد و برای همگان قابل استفاده بوده و مزایای بی‌شمار آن ضامن سلامت و طول عمر و کیفیت بالای زندگی خواهد بود ولی در این میان باید به یک نکته دقت کرد:

یک منع مصرف عمومی و مشخص برای کودکان زیر دو سال وجود دارد. دلیل این توصیه پزشکی وجود اسپور “باکتری کلستریدیوم بوتولینوم” در بعضی عسل‌ها است. دستگاه گوارش کودکان تا سن دو سالگی به طور کامل توسعه نیافته و به اندازه کافی اسیدی برای کشتن اسپورهایی که با مصرف عسل طبیعی وارد دستگاه گوارش می‌شوند ندارند.

از این رو این اسپورها در روده کودک رشد می‌کنند و باعث تولید سمی می‌شوند که سبب مسمومیت غذایی در نوزادان به نام بوتولیسم نوزاد می‌شود. البته اسپور این باکتری در موارد کمی از عسل‌ها مشاهده شده است و یک نوع مسمومیت غذایی نادر است.

عسل در طب سنتی جزو خوراکی‌های فرآوری شده طبقه بندی می‌شود. طبیعت آن گرم و خشک است و با توجه به مناطقی که در آن شکل می‌گیرد گرمی و خشکی آن متفاوت است.